Fiasko systemów edukacyjnych, które z gruntu rzeczy związane są z wiedzą, często wynika z czynników kulturowych, a nie z niedostatków technologii. W przypadku robienia kariery w środowisku wielokulturowym, istnieje większa konieczność uczenia się, aniżeli w przypadku rozwoju oraz edukacji grup homogenicznych. Dodatkowo, w dzisiejszym świecie VUCA (akronim ang: volatility – zmienność; uncertainty – niepewność; complexity – złożoność; ambiguity – niejednoznaczność) większą szansę na sukces mają Ci, którzy wiedzę wykorzystają tam, gdzie przyjdzie im ją zastosować (w różnorodnych relacjach, coraz częściej poziomych, na inkluzywnym rynku pracy). Odpowiedzią na zmienność świata VUCA jest zwinność (agility) i związana z nią elastyczność (flexibility), które są efektem otwartego i szerokiego spojrzenia oraz luźnego rozłożenia zasobów (wiedzy), gotowych do użycia najszybciej jak się tylko da. Luźne zasoby można porównać do zestawu klocków lego, z którego można zbudować zarówno łódź ratunkową, jak i helikopter, a w razie potrzeby stację lotów kosmicznych. Należy tylko spełnić jeden warunek: jest nim permanentnie zdobywana wiedza oraz umiejętność jej zastosowania w obliczu różnorodności, która jednocześnie podnosi pewność siebie i poczucie sprawczości – can, do, attitude. Rozwinięcie tego problemu stanowi przdmiot niniejszego tekstu.